ผู้แต่ง อีสป

นกนางนวลตัวหนึ่งหิวมาก เมื่อจับปลาได้ก็เลยรีบกลืนกินปลาอย่างรวดเร็ว จึงทำให้ปลาติดคอ กลืนก็ไม่เข้า คายก็ไม่ออก เจ้านกนางนวลจึงนอนชักดิ้นชักงอ เพราะหายใจไม่ออก       

        ทันใดนั้นเองนกเหยี่ยวบินผ่านมาเห็นเข้าก็เลยเอ่ยขึ้นว่า

        “มิใช่ธุระกงการของข้า นกในอากาศจะไม่ยุ่งกับปลาในทะเล”

ข้อคิดนิทานอีสป

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ก้ายก่ายเรื่องของผู้อื่น อาจจะทำให้ได้รับความเดือดร้อนขึ้นภายหลัง

ที่มา kalyanamitra