ผู้แต่ง : อีสป

วันหนึ่งสิงโตจัดงานเลี้ยงและเชิญสัตว์ทั้งหลายมาร่วมงานด้วยกัน ซึ่งอาหารที่นำมาเลี้ยงในงานล้วนเป็นเนื้อและอาหารเลิศรสทั้งสิ้น  เมื่องานเลี้ยงจบลงสัตว์ทุกตัวก็ทยอยกันกลับ  ระหว่างทางที่หมาป่าเดินกลับ มันก็เจอหมูตัวหนึ่งกำลังกินอาหารอยู่  หมูจึงถามว่า “ไปไหนมาหรือท่าน”  หมาป่าตอบว่า  “ข้าก็ไปงานเลี้ยงของเจ้าป่าน่ะสิ เจ้าไม่ได้ไปหรือ” “ข้าไม่ได้ไปหรอก แล้วที่นั่นมีอะไรน่ากินบ้างไหมล่ะ” หมูถาม “มีแต่อาหารดี ๆ ทั้งนั้นเลย” หมาป่าตอบ หมูจึงถามอีก “แล้วมีแกลบกับรำข้าวไหมล่ะ” หมาป่าจึงตะคอกใส่ทันที “จะบ้าหรือไง ที่นั่นมันเป็นโต๊ะอาหารของเจ้าป่าเชียวนะ จะมีอาหารแบบนั้นได้อย่างไร”

ข้อคิดนิทานอีสป

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าคิดว่าคนอื่นจะมีรสนิยมและความชอบเหมือนตนเอง

หรืออีกหมายความหนึ่งก็คือ ความชอบของคนเราไม่เหมือนกันเพราะฉะนั้นอย่าตัดสินคนด้วยรสนิยมของตนเอง

ที่มา kalyanamitra.org