นิทานอีสปสั้นๆ เรื่อง สิงโตกับหนู มีข้อคิดคติสอนใจ นิทานก่อนนอนเพลินๆ
ราชสีห์ตัวหนึ่งเอนกายหลับใหลอยู่ในป่าทึบ หัวอันใหญ่โตของมันวางอยู่บนหัวอุ้งเท้า
หนูน้อยขี้กลัวบังเอิญวิ่งมาบนตัวของมันโดยไม่ได้ตั้งใจ ด้วยความกลัวและร้อนรนที่
จะรีบหนีไปให้พ้น เจ้าหนูกลับแล่นปรูดไปบนจมูกราชสีห์ ราชสีห์งีบหลับอยู่ดีๆ ครั้นถูก
รบกวนมันจึงตะปบอุ้งเท้าอันใหญ่โตลงไปบนเจ้าสัตว์ตัวน้อยด้วยความฉุนโกรธหวัง
จะฆ่าหนูให้ตาย
“ปล่อยข้าไปเถิด” เจ้าหนูผู้น่าสงสารขอร้อง “กรุณาปล่อยข้าไป แล้วสักวันหนึ่ง
ข้าจะตอบแทนเจ้าอย่างแน่นอน”
ราชสีห์รู้สึกขบขันยิ่งนักเมื่อคิดว่าเจ้าหนูจะมาช่วยอะไรมันได้ แต่มันเป็นสัตว์ที่มี
เมตตาจึงปล่อยเจ้าหนูไปในที่สุด
อีกไม่กี่วันต่อมา ขณะกำลังซุ่มล่าเหยื่ออยู่ในป่า ราชสีห์ก็ติดบ่วงของนายพราน
มันไม่อาจหลุดเป็นอิสระบ่วงของนายพรานได้จึงคำรามเสียงดังก้องป่าด้วยความโกรธ
แค้น เจ้าหนูจำเสียงนั้นได้จึงรีบวิ่งมาเจ้าป่ากำลังดิ้นรนอยู่ในตาข่าย มันรีบวิ่งตรงไปที่
เชือกเส้นใหญ่เส้นหนึ่งซึ่งรัดราชสีห์เอาไว้ก่อนจะกัดแทะเชือกจนขาด ในที่สุดราชสีห์ก็
เป็นอิสระ
“ท่านหัวเราะตอนที่ข้าบอกว่าจะตอบแทนท่าน” เจ้าหนูกล่าว “บัดนี้ท่านคงเห็น
แล้วว่าแม้แต่หนูก็ช่วยราชสีห์ได้”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ความเมตตาไม่เคยสูญเปล่า
ขอบคุณรูปภาพหน้าปก apkpure.com
(Visited 641 times, 1 visits today)
