ผู้แต่ง อีสป

เสือดาวตัวหนึ่งวิ่งไล่ล่าหมูป่า หมูป่าพยายามวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต แต่ก็ไม่พ้นเสือดาวไปได้ เพราะข้างหน้าเป็นพุ่มไม้ หนาทึบขวางกั้นอยู่ 

         เมื่อเสือดาวจับหมูป่าได้แล้ว ก็ตะปบซ้ายขวาครั้งแล้วครั้งเล่า จนหมูป่าทนไม่ไหว หมูป่าบอกกับเสือดาวว่า

         “ขอร้องละ อย่าตะปบข้าอีกเลย ฆ่าข้าซะเถอะ ข้าทนความทรมานต่อไปไม่ไหวแล้ว”

         เสือดาวไม่ได้ทำตามคำขอร้องของหมูป่า กลับรู้สึกสนุกสนานที่ได้แกล้งเหยื่อให้ทรมานก่อนกินเป็นอาหาร จึงทำการตะปบหมูป่าต่อไปอย่างทารุณ

         “ข้าเจ็บปวดเหลือเกิน ข้าทนไม่ไหวแล้ว ฆ่าข้าเสียเดี๋ยวนี้เถอะ”

         เสือดาวได้ยินคำร้องขอก็หัวเราะ

         “ไม่มีทาง ข้าจะทรมานเจ้าไปเรื่อยๆ จนกว่าข้าจะพอใจ”

         หมูป่าได้ยินดังนั้นก็ฮึดสู้ เอาเขี้ยวแหลมยาวของมันฝังเข้ากลางอกเสือดาว จนเสือดาวตายคาที่

ข้อคิดนิทานอีสป

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความเจ็บปวดเป็นประสบการณ์ทำให้คนเราแข็งแกร่ง

ที่มา kalyanamitra.org